آسانسورهای هیدرولیک
آسانسورهایی که با نیروی فشار روغن کار می کنند به آسانسورهای هیدرولیک معروف اند. در این آسانسورها جک و پاوریونیت تامین کننده ی نیروی محرکه می باشند. ساده ترین شکل این آسانسورها تنها شامل یک سیلندر و پیستون می باشد که به طور مستقیم به زیر کابین متصل شده اند. با چرخیدن موتور، تلمبه ، روغن را از مخزن به سیلندر پمپاژ کرده و با پر شدن ظرفیت سیلندر، روغن با فشار ،کابین و پیستون را به طرف بالا به حرکت در می آورد. زمانی که کابین به طبقه ی مورد نظر می رسد سیستم کنترل به موتور علامتی برای قطع شدن پمپاژ روغن می دهد . همچنین برای پایین آمدن کابین، سیستم کنترل به دریچه فرمان و علامت می دهد که باز شود و سنگيني کابين موجب فشار آوردن پیستون به سیلندر می شود سپس روغن از دریچه به مخزن باز می گردد و در زمان توقف سیستم کنترل دستور بسته شدن دریچه را صادر می کند. آسانسورهای هیدرولیک به طور معمول در ظرفیت های بالا و همچنین طول مسیر پایین مورد استفاده قرار می گیرند. موتورخانه ی آسانسورهای هیدرولیک برای جلوگیری از بالا رفتن دمای روغن بایستی به سیستم تهویه و همچنین پوشش عایق (برای نگهداری جریان روغن در صورت نشت ) مجهز باشند
اجزای تشکیل دهنده ی آسانسورهای هیدرولیک :
- تابلو فرمان
- مدار قدرت
- ترموستات روغن
- فریم کابین (یوک یا کاراسلینگ)
- شیر اضطراری برقی
- شیرها
- جک و پیستون
مزایای آسانسورهای هیدرولیک :
- از ضریب ایمنی بالایی برخوردارند.
- چاه آسانسور می تواند بدون سقف باشد (از لحاظ معماری دارای اهمیت است.)
- فضای کمتری را اشغال می کنند. (به دلیل حذف شدن قاب وزنه کابین بزرگتری قابل طراحی است)
- از نیروی جاذبه ی زمین برای پایین آمدن آسانسور استفاده می شود ، در نتیجه مصرف انرژی نزدیک به صفر می شود و سرعت آسانسور در حین پایین آمدن افزایش می یابد.
- می توان از شیشه در سه وجه کابین آسانسور(به دلیل حذف قاب وزنه تعادل) استفاده کرد.